قلم

سلام به همگی

گاهی فکر می کنم اگه دنیای سیاست را ببوسیم و کنار بگذاریم ، دنیای فرهنگی را و دنیای اعتقادی را و اقتصادی را و... اونوقت چه انگیزه ای برای زندگی کردن می ماند؟! 

به همین خاطر باید تلاش کرد و در این امور را حداقل در یک مورد اظهار نظری کرد و عقده های خود را بیرون ریخت، اما با یک روشی که نه سیخ بسوزد نه کباب و مفید برای مراجعه کننده نیز باشد.

ااین روزها صحبت از دفاع ها در فضای مجازی و تلگرام از افراد را افکار صورت گرفته و می گیرد، آنچه که پیش می رود بی اخلاقی و آنچه جا می ماند با فراموش می شود اخلاق و فرهنگ و اقتصاد و تربیت و سیاست و در نهایت مردم است.

خدایی کسانی که ابزار تهمت و افترا و فحاشی را در جامعه رواج داده اند و می دهند به چه عقیده دین و مذهبی کمک می کنند؟!!! کسانی که تنها خار را در چشم دیگران می بینند به چه فرهنگ و سیاستی یاری می رسانند؟!! 

کسانی که هر روزی در یک مسئله اظهار نطر می کنند این همه تخصص را از کجا کسب کرده‌اند؟!!